«Παγωμένος ώμος» είναι ο κοινός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία κατάσταση που ονομάζεται συμφυτική θυλακίτιδα ώμου. Οι πάσχοντες αντιμετωπίζουν κατά κύριο λόγο μία επώδυνη δυσκαμψία στην περιοχή του ώμου, με ταυτόχρονη απώλεια του εύρους κίνησης προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ανατομία του παγωμένου ώμου
Ο ώμος αποτελείται από τρία οστά, που σχηματίζουν μία άρθρωση σφαιρών – υποδοχών. Αυτά είναι ο βραχίονας, η ωμοπλάτη και η κλείδα. Ο ιστός που καλύπτει τις τρεις αυτές δομές, ονομάζεται κάψουλα του ώμου και είναι μία ελαστική, ευλύγιστη επιφάνεια που περιβάλλει την άρθρωση.
Κατά τη συμφυτική θυλακίτιδα η σύσταση του ιστού μεταβάλλεται μικροσκοπικά και φλεγμαίνει. Προοδευτικά παρατηρείται απώλεια της κινητικότητας του ιστού και προκαλείται πόνος και δυσκινησία.
Αίτια
Η διαδικασία συνήθως αρχίζει με κάποιον τραυματισμό, ή φλεγμονή του μαλακού ιστού, λόγω κάποιας απότομης κίνησης, ή υπερχρήσης της άρθρωσης. Η φλεγμονή προκαλεί πόνο, που εντείνεται κατά την κίνηση και περιορίζει την εμβέλεια κίνησης του ώμου.
Όταν ο ώμος ακινητοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο, ο μαλακός ιστός -κάψουλα- που περιβάλει την άρθρωση πυκνώνει και συστέλλεται χάνοντας τη φυσιολογική του ικανότητα να τεντώνεται. Σε προχωρημένες περιπτώσεις σχηματίζονται ζώνες συμπυκνωμένου ιστού μεταξύ της κάψουλας και της κεφαλής του βραχιονίου, που ονομάζονται συμφύσεις.
Ο κίνδυνος συμφυτικής θυλακίτιδας αυξάνεται όταν έπειτα από κάποιον τραυματισμό δεν ακολουθείται ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης της κινητικότητας του ώμου.
Άλλες καταστάσεις που ενδέχεται να επιβαρύνουν την κατάσταση είναι διαταραχές του θυρεοειδούς και νόσος Parkinson.
Συμπτώματα
Ασθενείς που αντιμετωπίζουν συμφυτική θυλακίτιδα παραπονιούνται για προοδευτική απώλεια της κινητικότητας του ώμου και έντονο πόνο στην περιοχή, που εντείνεται κατά τη διάρκεια της νύχτας, ιδιαίτερα όταν το βάρος του σώματος πέφτει πάνω στην άρθρωση.
Η επίτευξη κινήσεων άρσης της χειρός ή ρίψης κάποιου αντικειμένου καθίστανται αδύνατες έπειτα από κάποιο σημείο.
Στάδια παγωμένου ώμου
Τα συμπτώματα ταξινομούνται σε τρία στάδια, καθώς επιδεινώνονται βαθμιαία και στη συνέχεια παρέρχονται.
- Επώδυνο στάδιο, ή στάδιο παγώματος. Πρόκειται για τη φάση που εντείνεται ο πόνος και επιδεινώνεται η δυσκαμψία. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει από 6 εβδομάδες έως 9 μήνες
- Περιοριστικό στάδιο. Σε αυτή τη φάση ο πόνος μειώνεται, χωρίς όμως να αυξάνει το εύρος κίνησης του ώμου. Διαρκεί από 6 μήνες έως 2 χρόνια
- Στάδιο αποκατάστασης. Σε αυτό το στάδιο, αποκαθίσταται πλώρης η κινητικότητα της άρθρωσης, ενώ ο πόνος υποχωρεί πλήρως. Συνήθως ο παγωμένος ώμος ανακάμπτει πλήρως, όμως μπορεί να διαρκέσει έως και 3 χρόνια.
Θεραπεία
Οι θεραπευτικές επιλογές για το σύνδρομο παγωμένου ώμου περιλαμβάνουν:
- Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, με ειδικές ασκήσεις, υπό την επίβλεψη ειδικού επαγγελματία
- Φαρμακευτική αγωγή, η οποία συμβάλει στην καταπολέμηση του πόνου.
- Φροντίδα του ώμου στο σπίτι, κυρίως με χρήση παγωμένων επιθεμάτων
- Χειρουργική επέμβαση. Σε περιπτώσεις που η συντηρητική θεραπεία δεν αποφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα υπάρχει και η επιλογή της χειρουργικής αντιμετώπισης του συνδρόμου. Με την αρθροσκοπική χειρουργική να κατέχει το προβάδισμα μεταξύ των μεθόδων η βελτίωση της κινητικότητας της άρθρωσης, καθίσταται άμεσα δυνατή.
Σε κάθε περίπτωση συμβουλευθείτε κάποιον εξειδικευμένο ορθοπαιδικό σε περίπτωση που αντιμετωπίζετε κάποιο από τα άνωθι συμπτώματα και λύστε όλες σας τις απορίες σχετικά με την αντιμετώπιση της κατάστασής σας.
